Rotterdammers Dennis en Hans houden vuurwerkshow die langer duurt dan die bij de Erasmusbrug
Ze voelen zich in de hoek gezet als vuurwerkcriminelen. Maar zijn juist echte liefhebbers. Liefhebbers van siervuurwerk. ,,Als die keiharde knallen stoppen, houden wij ons feestje.’’
Na de zomervakantie begint het te kriebelen. Niemand in de nazomer die al denkt aan de donkere lange dagen van de winter. Maar de neven Dennis Sondag (38) en Hans Teijn (38) wel. Voor de twee Rotterdammers is het begin van het jaar namelijk direct het hoogtepunt van het jaar. Tegen de stroom van de tegenstanders van vuurwerk in, blijven zij trouw aan de traditie. Niet met een paar pijlen maar direct na twaalf uur luiden ze het nieuwe jaar in met een ware vuurwerkshow, waarbij zeker voor tweeduizend euro de lucht in gaat. Een show die ook veel langer duurt dan die bij de Erasmusbrug. Teijn: ,,We zijn denk ik rond half twee ‘s nachts klaar.’'
Zo’n vuurwerkshow vergt planning en overleg. En brengt ontelbare uren dromen en voorpret. Teijn: ,,We kijken urenlang filmpjes van vuurwerk op onze mobiel. Tot onze vriendinnen er gek van worden: ‘Ben je nu alweer aan het kijken?’' ‘Ja, dat moet even’, zeg ik dan. En dan appen we elkaar: Heb jij dat al besteld? Zullen we dat kopen? Op die filmpjes kun je exact zien wat je koopt. Nee, verrast worden wij niet tijdens oud en nieuw. We weten exact hoe het gekochte er in de lucht uitziet.’’
Euforie
Maar dat neemt de euforie niet weg, de euforie van de eigen vuurwerkshow. Eentje die eindigt met applaus van omstanders. Bekenden, maar ook onbekenden die zich bij de toeschouwers hebben aangesloten. ,,Soms komen mensen die we niet eens kennen ons bedanken.’'
De neven zijn even oud, nu 38 jaar. Groeien op in dezelfde wijk in Lombardijen. Wonen zelfs in hetzelfde portiek. Gaan naar dezelfde school. Zitten in dezelfde klas. Teijn: ,,We zijn meer jeugdvrienden dan neven.’' En nog steeds wonen ze in elkaars buurt, al is het nu aan de andere kant van de stad in Overschie.
De liefde voor vuurwerk begint bij hun vaders. Geen broers, maar zwagers. Die vinden elkaar in hun passie voor de kleurrijke klappers. Net als hun zonen. Het is de tijd van het spellen van de vuurwerkfolders. Het sparen om iets te kunnen kopen.
In hun jonge jaren gaan ze ‘s ochtends om tien uur naar buiten. In die tijd nog het tijdstip waarop het eerste vuurwerk mag worden afgestoken. Nu is dat om 18 uur. Teijn: ,,Liepen we met vriendjes door de buurt, met ons rugtasje op met rotjes. Dit was nog de tijd van de zachte knallen. Het illegale knalvuurwerk zoals nu, de cobra’s die halve handgranaten zijn, waren er nog helemaal niet. Die hebben wij ook later nooit gekocht.’'
Pret voorbij
Hun vaders staan vaak ‘opeens’ voor hun neus, omdat ze een rondje door de buurt doen. Willen weten wat ze aan het doen zijn. Houden even een oogje in het zeil. De regels zijn duidelijk: Ze moeten voorzichtig zijn. Mogen absoluut niet met vuurwerk gooien of iets kapot maken. Anders is de pret voorbij.
Om twaalf uur kijken hun moeders naar hun echtgenoten en kinderen. Van achter het raam. Bezorgd. ,,Onze vaders staken het grote vuurwerk af, wij de kleine dingetje. De fonteintjes. De 1 meter pakketten. De rotjes. En sterretjes?’' Teijn kijkt zijn neef aan. Met een lach: ,,Nee, ik geloof dat we dat hebben overgeslagen.’'
Ooit zijn de vuurwerkliefhebbers van de families nog met de auto naar België gegaan. Omdat daar het vuurwerk mooier was. ,,Toen hadden we ook zo’n Chinese rol, met alle harde klappers achter elkaar’', vertelt Sondag.
Nu kopen ze alles in de buurt. ,,Het vuurwerk in Nederland is zoveel mooier geworden. En knalvuurwerk kopen we helemaal niet meer. Daar beleven we echt geen plezier meer aan. We willen iets moois neerzetten. Iets wat leuk is om naar te kijken.’'
Die persoonlijke vuurwerkshow, die kost tijd, inspanning én geld. Sondag: ,,In september begint het al. Net na de zomervakantie. Dan sturen we de eerste appjes over en weer.’' De vuurwerkfolders van vroeger zijn vervangen door uitgebreide websites. En door filmpjes op youtube.
Alleen siervuurwerk
,,We overleggen, zodat we niet hetzelfde bestellen. Vragen ons af hoe we het vuurwerk mooi kunnen combineren. Bezoeken ook vuurwerkshows op Scheveningen of bij de Wereldhavendagen voor inspiratie. Het enige wat we kopen dat knalt zijn de knalerwtjes voor mijn dochter’', lacht Teijn. ,,Maar verder kopen we alleen siervuurwerk. Van die grote dozen, waar je twee tot drie minuten lang geen omkijken aan hebt. Die staan stevig op de grond, kunnen geen kant op.’'
In november gaat de eerste bestelling de deur uit. Daarna wordt er nog het nodige aan toegevoegd. Gisteren werd de grote bestelling opgehaald. De vuurwerkploeg van vier man sterk is daarna de hele dag van winkel naar winkel gehopt, waar altijd het oog nog wel op iets nieuws valt dat dan bij de collectie komt. En ze nemen de tijd om bij te kletsen met andere liefhebbers. Vaste prik op deze dag vol tradities is samen een Surinaams broodje eten. Naar welk gekocht vuurwerk de mannen het meeste uitkijken? Naar de grote dozen, de zogenoemde compoundboxen met samengestelde pijlen, die al een showtje op zich zijn.
Wat die liefde voor vuurwerk nu precies is? Waarom geven ze er elk jaar zoveel geld aan uit en steken ze er zo veel tijd in? Ze vinden het moeilijk uit te leggen. Die liefde voor de uitspattende vuurpijlen, de gekleurde lichtjes in de lucht, het is er gewoon. Ze zijn ermee geboren en zijn ermee opgegroeid.
Sondag: ,,Toen mijn vriendin de eerste keer hoorde hoeveel geld we aan vuurwerk uitgaven zei ze: ,,Je bent niet goed bij je hoofd.’' Maar toen zag ze hoe mooi het was. Met grote ogen genoot ze. Zoiets had ze nog nooit gezien. En nu betaalt ze zelf mee, maar steekt het niet af. Dat mogen wij doen. Onze vriendinnen zijn echt van het kijken.’' Teijn: ,,Mijn vriendin zegt: Je bent gek. Maar aan het einde van de nacht zegt ze: Het is toch wel mooi.’'
Sondag en Teijn snappen dat ze met hun hele gezelschap ontieglijk veel geld de lucht in schieten met oud en nieuw. Teijn: ,,Ik denk dat we wel aan de 2500 euro komen. Ja, dat is veel. Ja, zeker ook in Rotterdam waar veel mensen weinig te besteden hebben. Maar wij werken er met z’n allen ook hard voor. Het is onze hobby, onze passie. Zoals andere mensen ook dure hobby’s hebben. Als je aan mij vraagt wat ik zes jaar geleden heb afgestoken, dan weet ik het nog exact. Die herinneringen, die zijn onbetaalbaar. Het mooie is, mijn neefje van dertien jaar, die voelt het ook al. Hij is ook aan het sparen. En mijn dochter, die vindt het ook prachtig. We geven onze liefde voor vuurwerk echt over van de ene aan de andere generatie.’'
Buren weten hoe het gezelschap uitpakt met oud en nieuw. Ze kijken daar naar uit en vragen vooraf: ,,Vieren jullie het dit jaar weer hier? Dan blijven we thuis.’' Maar dit jaar krijgen nieuwe buren hun verrassing van 2019, omdat een van de neven die ook altijd uitpakt met vuurwerk net is verhuisd. Dus is het ultieme vuurwerkfeestje dit jaar bij hem thuis.
Geen alcohol
Alles is al afgesproken, net als altijd. De vader van Teijn zorgt voor de visschotel en de vriendin van Sondag voor de Antilliaanse hapjes. En de oliebollen? ,,Nee, die bakken we niet, de kopen we’', lacht Sondag. Het houdt natuurlijk een keertje op. Champagne staat ook koud, maar verder houdt de vuurwerkaansteekploeg zich in. ,,Voor we het vuurwerk afsteken drinken we haast niet. Je weet dat als je vuurwerk afsteekt, dat er altijd iets mis kan gaan, dat er iets kan gebeuren. Voor onszelf en voor alle mensen eromheen willen we helder blijven. Weten waar we mee bezig zijn.’'
Het tekent de model-vuurwerkafstekers die de twee Rotterdammers zijn. Dat Teijn bij de brandweer werkt, speelt daarbij zeker mee. Al het vuurwerk dat gisteren is gekocht? Dat staat nu op een veilige plek, met een brandblusser ernaast. En als de pijlen worden afgestoken? Dan wordt de metalen buis met een hamer in de grond geramd, zodat deze zeker niet kan omvallen. Een vuurpijl in een fles, ben je gek, dat doen ze niet. Straks valt die om, en vliegt die horizontaal door de lucht in plaats van verticaal de lucht in.
Ooit maakte een van de vaders zelfs een eigen grote installatie, die meeging tot die het echt niet meer deed. ,,Natuurlijk hebben we ook een vuurwerkbril op’', vertelt Sondag. ,,We hebben nooit gezien dat het echt mis ging. Maar hebben bij anderen wel eens gezien dat het bijna mis liep. Dat wil je niet. We kijken ook altijd om ons heen. Je weet: Omstanders hebben wel een slokje op. Dus moet je ook voor hen oppassen.’’
Maandagavond gaat dan rond 19 uur het eerste vuurwerk de lucht in. Ouderwets, met een aansteeklont. Eerst de fonteinen en de kleine pijlen, voor de kinderen. Teijn: ,,Maar vaak ook al een groot ding. Omdat het begint te kriebelen.’'
Gehaast gelukkig nieuwjaar
Om twaalf uur wenst de vuurwerkploeg gehaast iedereen een gelukkig nieuwjaar. Want eigenlijk is daar geen tijd voor. Het vuurwerk moet de lucht in. ,,Al snel hebben buren het door, dat het bij ons net wat groter en net wat mooier is. We maken er ook echt een gezellig feestje van, met vuurkorven, het roosteren van marshmellow, een muziekje.’'
En ja, alles gaat op. ,,We zijn wel anderhalf uur bezig.’' Voor de zon opkomt, is ook alles weer opgeruimd. ,,We willen niet dat kinderen niet afgestoken vuurwerk vinden en alsnog aansteken. Met z’n allen is het ook een kleine moeite om die bezem even te pakken en alles weg te halen. We willen dat het een feest blijft, voor ons en voor iedereen.’'
Vanuit hun liefde voor kleurrijk vuurwerk in de lucht snappen ze ook niet dat bij anderen vooral de liefde voor vandalisme hoogtij lijkt te vieren. De kapotte bushokjes, de ontplofte containers. Ze snappen dat de schade die met veelal illegaal knalvuurwerk wordt aangericht ook hun plezier in vuurwerk kan beëindigen. Sondag: ,,Wij zijn zo opgevoed, dat we zulke dingen nooit doen. En het slaat ook nergens op. Waarom zou je vuurwerk naar iemand gooien? Wat voor lol is dat? Al dat slopen, doe eens normaal joh.’'
Het is niet het siervuurwerk waar mensen last van hebben, het is het illegale knalvuurwerk dat wordt afgestoken lang voordat het mag, zo menen de twee Rotterdammers. Teijn: ,,Wat je in november al hoort, dat kan nooit legaal vuurwerk zijn. Dat wordt pas drie dagen voor oud en nieuw verkocht. Dat kopen ze allemaal elders, in het buitenland of van een illegale handelaar. Het is jammer dat al die illegale troep het straks ook voor ons verpest.’' Als het aan hen ligt wordt al het knalvuurwerk verboden, ook het legale.
Sondag: ,,Het vervelende is, we worden nu in een hoek gedreven. Alsof we vuurwerkcriminelen zijn. Maar dat zijn we helemaal niet. We zijn liefhebbers en proberen met zoveel mogelijk dingen rekening te houden, zodat het voor iedereen mooi en leuk is. We houden ook rekening met honden, met oude mensen. Als het nodig is, gaan we wat verder weg staan. We kunnen geen plezier beleven aan ons vuurwerk als anderen er last van hebben.’'
Het idee van het Rotterdamse gemeentebestuur om zones aan te wijzen waar het vuurwerk wel in de lucht mag? Dat zien de neven niet zitten. Teijn: ,,Daar staan dan ook gasten die dronken zijn. Die niet opletten. Dat gaat tot irritaties leiden.’' Ook in de vrijwillige zones geloven zij niet. ,,Dan krijg je voor- en tegenstanders tegenover elkaar. Dat moet je ook niet willen.’'
Erasmusbrug
En wat moet iedereen dan om twaalf uur? Teijn: ,,Zelf wil ik echt niet naar de Erasmusbrug toe. Voor mij is oud en nieuw een feestje met de familie, met de mensen die je kent en liefhebt. Daar sta je in de menigte, en je moet daarna nog naar huis. Wat er verder gebeurt als je het verbiedt? Ik vrees ervoor. Wie wil, komt echt nog wel aan vuurwerk. Ik geloof echt dat voorlichting belangrijk is en de illegale handel aanpakken. En laten we eerlijk zijn. De overlast is al veel minder.’'
Dat in een korte tijd een enorme hoeveelheid fijnstof de lucht in gaat, dat snappen de neven. ,,Maar als ik langs de Botlek rijd, zie ik ook enorme wolken. Ja, het is vervelend voor wie daar last van heeft, maar het gaat uiteindelijk om maar één keer per jaar.’' Kijkend naar de toekomst, hopen ze dat hun jaarlijkse vuurwerktraditie alle discussies overleeft. ,,Alleen als die harde knallen hard worden aangepakt, kunnen wij ons feestje houden. Ik hoop dat dat lukt.’'
Bron: https://www.ad.nl/rotterdam/rotterda...brug~a15d5262/
(AD Premium)
Ze voelen zich in de hoek gezet als vuurwerkcriminelen. Maar zijn juist echte liefhebbers. Liefhebbers van siervuurwerk. ,,Als die keiharde knallen stoppen, houden wij ons feestje.’’
Na de zomervakantie begint het te kriebelen. Niemand in de nazomer die al denkt aan de donkere lange dagen van de winter. Maar de neven Dennis Sondag (38) en Hans Teijn (38) wel. Voor de twee Rotterdammers is het begin van het jaar namelijk direct het hoogtepunt van het jaar. Tegen de stroom van de tegenstanders van vuurwerk in, blijven zij trouw aan de traditie. Niet met een paar pijlen maar direct na twaalf uur luiden ze het nieuwe jaar in met een ware vuurwerkshow, waarbij zeker voor tweeduizend euro de lucht in gaat. Een show die ook veel langer duurt dan die bij de Erasmusbrug. Teijn: ,,We zijn denk ik rond half twee ‘s nachts klaar.’'
Zo’n vuurwerkshow vergt planning en overleg. En brengt ontelbare uren dromen en voorpret. Teijn: ,,We kijken urenlang filmpjes van vuurwerk op onze mobiel. Tot onze vriendinnen er gek van worden: ‘Ben je nu alweer aan het kijken?’' ‘Ja, dat moet even’, zeg ik dan. En dan appen we elkaar: Heb jij dat al besteld? Zullen we dat kopen? Op die filmpjes kun je exact zien wat je koopt. Nee, verrast worden wij niet tijdens oud en nieuw. We weten exact hoe het gekochte er in de lucht uitziet.’’
Euforie
Maar dat neemt de euforie niet weg, de euforie van de eigen vuurwerkshow. Eentje die eindigt met applaus van omstanders. Bekenden, maar ook onbekenden die zich bij de toeschouwers hebben aangesloten. ,,Soms komen mensen die we niet eens kennen ons bedanken.’'
De neven zijn even oud, nu 38 jaar. Groeien op in dezelfde wijk in Lombardijen. Wonen zelfs in hetzelfde portiek. Gaan naar dezelfde school. Zitten in dezelfde klas. Teijn: ,,We zijn meer jeugdvrienden dan neven.’' En nog steeds wonen ze in elkaars buurt, al is het nu aan de andere kant van de stad in Overschie.
De liefde voor vuurwerk begint bij hun vaders. Geen broers, maar zwagers. Die vinden elkaar in hun passie voor de kleurrijke klappers. Net als hun zonen. Het is de tijd van het spellen van de vuurwerkfolders. Het sparen om iets te kunnen kopen.
In hun jonge jaren gaan ze ‘s ochtends om tien uur naar buiten. In die tijd nog het tijdstip waarop het eerste vuurwerk mag worden afgestoken. Nu is dat om 18 uur. Teijn: ,,Liepen we met vriendjes door de buurt, met ons rugtasje op met rotjes. Dit was nog de tijd van de zachte knallen. Het illegale knalvuurwerk zoals nu, de cobra’s die halve handgranaten zijn, waren er nog helemaal niet. Die hebben wij ook later nooit gekocht.’'
Pret voorbij
Hun vaders staan vaak ‘opeens’ voor hun neus, omdat ze een rondje door de buurt doen. Willen weten wat ze aan het doen zijn. Houden even een oogje in het zeil. De regels zijn duidelijk: Ze moeten voorzichtig zijn. Mogen absoluut niet met vuurwerk gooien of iets kapot maken. Anders is de pret voorbij.
Om twaalf uur kijken hun moeders naar hun echtgenoten en kinderen. Van achter het raam. Bezorgd. ,,Onze vaders staken het grote vuurwerk af, wij de kleine dingetje. De fonteintjes. De 1 meter pakketten. De rotjes. En sterretjes?’' Teijn kijkt zijn neef aan. Met een lach: ,,Nee, ik geloof dat we dat hebben overgeslagen.’'
Ooit zijn de vuurwerkliefhebbers van de families nog met de auto naar België gegaan. Omdat daar het vuurwerk mooier was. ,,Toen hadden we ook zo’n Chinese rol, met alle harde klappers achter elkaar’', vertelt Sondag.
Nu kopen ze alles in de buurt. ,,Het vuurwerk in Nederland is zoveel mooier geworden. En knalvuurwerk kopen we helemaal niet meer. Daar beleven we echt geen plezier meer aan. We willen iets moois neerzetten. Iets wat leuk is om naar te kijken.’'
Die persoonlijke vuurwerkshow, die kost tijd, inspanning én geld. Sondag: ,,In september begint het al. Net na de zomervakantie. Dan sturen we de eerste appjes over en weer.’' De vuurwerkfolders van vroeger zijn vervangen door uitgebreide websites. En door filmpjes op youtube.
Alleen siervuurwerk
,,We overleggen, zodat we niet hetzelfde bestellen. Vragen ons af hoe we het vuurwerk mooi kunnen combineren. Bezoeken ook vuurwerkshows op Scheveningen of bij de Wereldhavendagen voor inspiratie. Het enige wat we kopen dat knalt zijn de knalerwtjes voor mijn dochter’', lacht Teijn. ,,Maar verder kopen we alleen siervuurwerk. Van die grote dozen, waar je twee tot drie minuten lang geen omkijken aan hebt. Die staan stevig op de grond, kunnen geen kant op.’'
In november gaat de eerste bestelling de deur uit. Daarna wordt er nog het nodige aan toegevoegd. Gisteren werd de grote bestelling opgehaald. De vuurwerkploeg van vier man sterk is daarna de hele dag van winkel naar winkel gehopt, waar altijd het oog nog wel op iets nieuws valt dat dan bij de collectie komt. En ze nemen de tijd om bij te kletsen met andere liefhebbers. Vaste prik op deze dag vol tradities is samen een Surinaams broodje eten. Naar welk gekocht vuurwerk de mannen het meeste uitkijken? Naar de grote dozen, de zogenoemde compoundboxen met samengestelde pijlen, die al een showtje op zich zijn.
Wat die liefde voor vuurwerk nu precies is? Waarom geven ze er elk jaar zoveel geld aan uit en steken ze er zo veel tijd in? Ze vinden het moeilijk uit te leggen. Die liefde voor de uitspattende vuurpijlen, de gekleurde lichtjes in de lucht, het is er gewoon. Ze zijn ermee geboren en zijn ermee opgegroeid.
Sondag: ,,Toen mijn vriendin de eerste keer hoorde hoeveel geld we aan vuurwerk uitgaven zei ze: ,,Je bent niet goed bij je hoofd.’' Maar toen zag ze hoe mooi het was. Met grote ogen genoot ze. Zoiets had ze nog nooit gezien. En nu betaalt ze zelf mee, maar steekt het niet af. Dat mogen wij doen. Onze vriendinnen zijn echt van het kijken.’' Teijn: ,,Mijn vriendin zegt: Je bent gek. Maar aan het einde van de nacht zegt ze: Het is toch wel mooi.’'
Sondag en Teijn snappen dat ze met hun hele gezelschap ontieglijk veel geld de lucht in schieten met oud en nieuw. Teijn: ,,Ik denk dat we wel aan de 2500 euro komen. Ja, dat is veel. Ja, zeker ook in Rotterdam waar veel mensen weinig te besteden hebben. Maar wij werken er met z’n allen ook hard voor. Het is onze hobby, onze passie. Zoals andere mensen ook dure hobby’s hebben. Als je aan mij vraagt wat ik zes jaar geleden heb afgestoken, dan weet ik het nog exact. Die herinneringen, die zijn onbetaalbaar. Het mooie is, mijn neefje van dertien jaar, die voelt het ook al. Hij is ook aan het sparen. En mijn dochter, die vindt het ook prachtig. We geven onze liefde voor vuurwerk echt over van de ene aan de andere generatie.’'
Buren weten hoe het gezelschap uitpakt met oud en nieuw. Ze kijken daar naar uit en vragen vooraf: ,,Vieren jullie het dit jaar weer hier? Dan blijven we thuis.’' Maar dit jaar krijgen nieuwe buren hun verrassing van 2019, omdat een van de neven die ook altijd uitpakt met vuurwerk net is verhuisd. Dus is het ultieme vuurwerkfeestje dit jaar bij hem thuis.
Geen alcohol
Alles is al afgesproken, net als altijd. De vader van Teijn zorgt voor de visschotel en de vriendin van Sondag voor de Antilliaanse hapjes. En de oliebollen? ,,Nee, die bakken we niet, de kopen we’', lacht Sondag. Het houdt natuurlijk een keertje op. Champagne staat ook koud, maar verder houdt de vuurwerkaansteekploeg zich in. ,,Voor we het vuurwerk afsteken drinken we haast niet. Je weet dat als je vuurwerk afsteekt, dat er altijd iets mis kan gaan, dat er iets kan gebeuren. Voor onszelf en voor alle mensen eromheen willen we helder blijven. Weten waar we mee bezig zijn.’'
Het tekent de model-vuurwerkafstekers die de twee Rotterdammers zijn. Dat Teijn bij de brandweer werkt, speelt daarbij zeker mee. Al het vuurwerk dat gisteren is gekocht? Dat staat nu op een veilige plek, met een brandblusser ernaast. En als de pijlen worden afgestoken? Dan wordt de metalen buis met een hamer in de grond geramd, zodat deze zeker niet kan omvallen. Een vuurpijl in een fles, ben je gek, dat doen ze niet. Straks valt die om, en vliegt die horizontaal door de lucht in plaats van verticaal de lucht in.
Ooit maakte een van de vaders zelfs een eigen grote installatie, die meeging tot die het echt niet meer deed. ,,Natuurlijk hebben we ook een vuurwerkbril op’', vertelt Sondag. ,,We hebben nooit gezien dat het echt mis ging. Maar hebben bij anderen wel eens gezien dat het bijna mis liep. Dat wil je niet. We kijken ook altijd om ons heen. Je weet: Omstanders hebben wel een slokje op. Dus moet je ook voor hen oppassen.’’
Maandagavond gaat dan rond 19 uur het eerste vuurwerk de lucht in. Ouderwets, met een aansteeklont. Eerst de fonteinen en de kleine pijlen, voor de kinderen. Teijn: ,,Maar vaak ook al een groot ding. Omdat het begint te kriebelen.’'
Gehaast gelukkig nieuwjaar
Om twaalf uur wenst de vuurwerkploeg gehaast iedereen een gelukkig nieuwjaar. Want eigenlijk is daar geen tijd voor. Het vuurwerk moet de lucht in. ,,Al snel hebben buren het door, dat het bij ons net wat groter en net wat mooier is. We maken er ook echt een gezellig feestje van, met vuurkorven, het roosteren van marshmellow, een muziekje.’'
En ja, alles gaat op. ,,We zijn wel anderhalf uur bezig.’' Voor de zon opkomt, is ook alles weer opgeruimd. ,,We willen niet dat kinderen niet afgestoken vuurwerk vinden en alsnog aansteken. Met z’n allen is het ook een kleine moeite om die bezem even te pakken en alles weg te halen. We willen dat het een feest blijft, voor ons en voor iedereen.’'
Vanuit hun liefde voor kleurrijk vuurwerk in de lucht snappen ze ook niet dat bij anderen vooral de liefde voor vandalisme hoogtij lijkt te vieren. De kapotte bushokjes, de ontplofte containers. Ze snappen dat de schade die met veelal illegaal knalvuurwerk wordt aangericht ook hun plezier in vuurwerk kan beëindigen. Sondag: ,,Wij zijn zo opgevoed, dat we zulke dingen nooit doen. En het slaat ook nergens op. Waarom zou je vuurwerk naar iemand gooien? Wat voor lol is dat? Al dat slopen, doe eens normaal joh.’'
Het is niet het siervuurwerk waar mensen last van hebben, het is het illegale knalvuurwerk dat wordt afgestoken lang voordat het mag, zo menen de twee Rotterdammers. Teijn: ,,Wat je in november al hoort, dat kan nooit legaal vuurwerk zijn. Dat wordt pas drie dagen voor oud en nieuw verkocht. Dat kopen ze allemaal elders, in het buitenland of van een illegale handelaar. Het is jammer dat al die illegale troep het straks ook voor ons verpest.’' Als het aan hen ligt wordt al het knalvuurwerk verboden, ook het legale.
Sondag: ,,Het vervelende is, we worden nu in een hoek gedreven. Alsof we vuurwerkcriminelen zijn. Maar dat zijn we helemaal niet. We zijn liefhebbers en proberen met zoveel mogelijk dingen rekening te houden, zodat het voor iedereen mooi en leuk is. We houden ook rekening met honden, met oude mensen. Als het nodig is, gaan we wat verder weg staan. We kunnen geen plezier beleven aan ons vuurwerk als anderen er last van hebben.’'
Het idee van het Rotterdamse gemeentebestuur om zones aan te wijzen waar het vuurwerk wel in de lucht mag? Dat zien de neven niet zitten. Teijn: ,,Daar staan dan ook gasten die dronken zijn. Die niet opletten. Dat gaat tot irritaties leiden.’' Ook in de vrijwillige zones geloven zij niet. ,,Dan krijg je voor- en tegenstanders tegenover elkaar. Dat moet je ook niet willen.’'
Erasmusbrug
En wat moet iedereen dan om twaalf uur? Teijn: ,,Zelf wil ik echt niet naar de Erasmusbrug toe. Voor mij is oud en nieuw een feestje met de familie, met de mensen die je kent en liefhebt. Daar sta je in de menigte, en je moet daarna nog naar huis. Wat er verder gebeurt als je het verbiedt? Ik vrees ervoor. Wie wil, komt echt nog wel aan vuurwerk. Ik geloof echt dat voorlichting belangrijk is en de illegale handel aanpakken. En laten we eerlijk zijn. De overlast is al veel minder.’'
Dat in een korte tijd een enorme hoeveelheid fijnstof de lucht in gaat, dat snappen de neven. ,,Maar als ik langs de Botlek rijd, zie ik ook enorme wolken. Ja, het is vervelend voor wie daar last van heeft, maar het gaat uiteindelijk om maar één keer per jaar.’' Kijkend naar de toekomst, hopen ze dat hun jaarlijkse vuurwerktraditie alle discussies overleeft. ,,Alleen als die harde knallen hard worden aangepakt, kunnen wij ons feestje houden. Ik hoop dat dat lukt.’'
Bron: https://www.ad.nl/rotterdam/rotterda...brug~a15d5262/
(AD Premium)
met plezier gelezen
Comment